20220710 menno 5
Menno Jacobs: Dokter, ik ken dit lijf

Een leeg leslokaal. Straks stormen ze binnen: zijn jongens van de mbo-opleiding aan de Zeevaartschool. Menno Jacobs(54) is gek op zijn leerlingen. En zij meestal ook op hem. Apneu bracht hem hier.

Hij was stuurman op een baggerschip. Tijdens verlof naar de keuringsarts. Routinecontrole. ‘Tja, meneer. Wel een beetje hoge bloeddruk.’ Pilletje d’r in. Weer onder controle. Een paar jaar later: beginnende diabetes. Weer een pilletje d’r in en klaar. Nog een paar jaar later: hartkloppingen. Vooral als hij slecht geslapen had. De dokter wilde wéér een pilletje geven. En tóen was het voor hem genoeg: ‘Dokter, ik ken dit lijf. Daar woon ik al heel lang in. Er is iets niet goed! En ik wil weten wat!’

Stoppen met varen

‘Een dag voor vertrek naar Mexico met het schip kwam de uitslag van de onderzoeken: Slaapapneu! Niet handig voor de onregelmatige diensten aan boord. Van de dokter moest ik stoppen met varen. Thuis kroop ik meteen achter de computer om te kijken of er werk was voor een vent van 50 die dertig jaar heeft gevaren.

Op de maritieme vacaturebank zag ik dat de zeevaartschool op zoek was naar een leerkracht praktische nautische vakken. Met spoed. Ik dacht: er bestaan geen eindes, alleen nieuwe beginnen.’

Na een sollicitatiegesprek kon hij meteen beginnen.

Levendige lesstof

‘Mijn eerste les ging over wetskennis. ‘Waar zijn jullie gebleven?’, vroeg ik de vierdejaars leerlingen. Bij ‘rechten en plichten van de kapitein.’ Ik begon te vertellen over mijn tijd als kapitein, de leerlingen hingen aan mijn lippen. Ik merkte dat de lesstof levendiger wordt als je de praktijk erbij haalt. Ik ging leerlingen begeleiden die stagevaren. Ze vertelden me over zaken die ze niet snapten. Door vragen te stellen probeer ik ze op het juiste spoor te zetten. Voor sommigen ben ik een vertrouwenspersoon. Verder ben ik leerkracht op de simulator, leerkracht manoeuvreren, praktijk dek en basic safety.’

Nieuwe energie

‘Dankzij de cpap leefde ik op. Mijn klachten werden minder, ik slaap goed. Ik zit aan de bovenkant van normaal. Ik kreeg weer energie en herschreef de cursus ‘veiligheid aan boord’. Het ministerie heeft de cursus erkend.

Over mijn apneu ben ik heel open. Mijn collega’s weten het, ik vertel er ook over aan mijn leerlingen. ik schrijf er over in het ‘Spuigat’, een blad van de Vereniging Maritiem Gezinscontact. Ook vertel ik over mijn ervaringen op het ApneuForum van de ApneuVereniging. Apneu wordt onderschat. Het is belangrijk dat er aandacht voor is.’

Dit verhaal als podcast