Toen mijn leven wat regelmatiger werd, stond ik nog steeds doodmoe op
Lain Barbier, zanger met apneu.
Natuurlijk is er over apneu veel te vertellen. Maar sommige verhalen springen er écht uit. In deze rubriek komen mensen met een bijzonder verhaal aan het woord. Deze keer is dat de Arnhemse muzikant en zanger Lain Barbier, die in 2018 de halve finale van The Voice Senior haalde, op het symposium van de ApneuVereniging speelde maar ver voor die tijd al furore maakte met bands als Speedtwins, Trade Mark, Turbo, Rotor en Diesel. [einde intro]
‘Diesel is bekend van de hits Down in the silvermine en Sausalito Summernight. Die laatste deed het ook goed in de VS en Canada. Maar luister, ik ben pas later zanger geworden in die band, dus voor die grote hits ben ik op geen enkele wijze verantwoordelijk. Het was wél de crème de la crème van de Nederlandse muzikanten waar ik tussen terechtkwam. En daarmee een enorme leerschool voor mij om bij die mannen te mogen zingen en samen met hen te spelen.
Toen ik als 15-jarige voor het eerst in een bandje kwam, kon ik nog helemaal niks. Maar ik mocht toch meedoen, omdat ik lang haar had. Waarschijnlijk als enige in het dorp, haha! In ‘s-Heerenberg was dat, in de Achterhoek. Maar ik kom eigenlijk uit Den Haag.’
Leger
‘Het was de dienstplicht die me in het begin van de jaren zeventig naar Arnhem bracht. Ik heb er echt alles aan gedaan om daar onderuit te komen. Ik was totaal geen type voor het leger. Ik wist toen al dat ik nogal snurkte. Dus al die ‘trucjes’ die iedereen kent om dat snurken te verminderen, zoals op je zij liggen, liet ik daar juist achterwege. Ik gebruikte met opzet geen kussen en zorgde dat ik goed op mijn rug lag. Dan lag ik daar te zagen met zo’n tien of twaalf man op een kamer, maar daar waren zoveel snurkers bij dat het nóg niet opviel! Dus die strategie werkte niet. Nou ja, het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik in Arnhem gebleven ben. Want ik ben van deze stad gaan houden.’
Touren
‘Achteraf kun je inderdaad concluderen dat ook ik – zoals zo veel mensen – al veel langer apneu heb gehad, terwijl ik pas tien jaar geleden werd gediagnosticeerd. En eigenlijk had ik voor die tijd ook wel wat voordeel van mijn gesnurk. Ik was immers heel vaak aan het touren, als muzikant of als technicus. Budgetten waren niet altijd even hoog, dus vaak werden dan twee mensen op één kamer geplaatst. Maar er was niemand die bij mij wilde slapen, dus ik had meestal een kamer voor mij alleen…
Daar stond tegenover dat ik wel steeds die vermoeidheidsklachten had. En naar mate ik ouder werd, namen die klachten ook steeds meer toe. Bovendien heb je in de muziekwereld natuurlijk een enorm onregelmatig leven en dus stond ik niet zo stil bij die moeheid. Het lijkt dan allemaal logisch te zijn. Toen mijn leven echter wat regelmatiger werd, leek ik weliswaar hele nachten te slapen, stond ik nog steeds doodmoe op. Daarnaast was er ook in mijn geval een vriendin die een vermoeden had dat er wel wat meer aan de hand was.’
Masker
‘Na wat onderzoeken kwam ik zo uiteindelijk via de longarts toch bij een slaapkliniek terecht. Daar werd snel duidelijk dat ik echt ernstig slaapapneu heb. Sinds die tijd gebruik ik een cpap. Of het invloed heeft op mijn zang? Nee, geen enkele. Ze noemen me dan ook wel een zanger met stembanden van staalkabels, haha! Maar ik merk wel dat ik de cpap écht nodig heb. Hij gaat in principe altijd mee, ook in de tijd van de opnames van The Voice. Het komt niet zo vaak meer voor, misschien één of twee keer per jaar, dat ik tijdens een tour toch ongepland in een hotel moet verblijven. Nou, als ik mijn apparaat dan niet bij me heb merk ik dat de volgende ochtend absoluut!
Het masker vond ik trouwens echt wel even wennen. Er ligt toch ook een partner naast je in bed. In het begin zei ik nog wel eens gekscherend: “Een vrouw zegt dat ze hoofdpijn heeft als ze geen seks wil, ik zet gewoon mijn masker op.” Nu heb ik een vaste vriendin, die kan er wel mee omgaan. Maar ik kan me echt wel voorstellen dat als je een nieuwe relatie hebt, het wel een issue kan zijn. Daarnaast vind ik het nog steeds wel heel vervelend dat er niet een handzame cpap bestaat met genoeg oplaadvermogen, voor als je eens een nachtje in een tent ligt of zo. Ik weet heus wel dat er al cpap’s bestaan voor op reis, maar die zijn allemaal zo ontzettend duur joh! Dat is voor veel mensen toch onbetaalbaar. En het is me toch een heel gedoe soms, reizen met zo’n apparaat.’
Eigen verhaal
‘Ik vond het heel erg leuk om op het symposium van de ApneuVereniging te spelen, daar kreeg ik veel leuke reacties. Mensen luisterden echt aandachtig. Ik merkte overigens ook daar wel dat mijn krachtige stem als verrassend werd ervaren, toen mensen hoorden dat ik ook apneu heb. Maar ik ben nog altijd veel met zang en muziek bezig, daarin laat ik me dus niet beperken. Oké, het is niet meer zoals tien jaar geleden. Toen trad ik nog wel twee tot drie keer per week op. Dat is wat minder geworden, al lag dat ook wel aan de coronaperiode moet ik zeggen. Maar het is ook mijn eigenwijsheid. Want vroeger deed ik nog wel wat coverwerk, zij het met een heel eigen draai. Tegenwoordig zie je echter zo ontzettend veel tributebands dat ik een beetje een antipathie tegen covers ontwikkeld heb. Dus ging ik weer lekker mijn eigen werk spelen. Dat heeft dan weer als gevolg dat ik wat minder aan de bak kom dan anderen, maar ik vind het gewoon zo fijn en zo veel belangrijker om mijn eigen verhaal te vertellen…’
[streamer] ‘Tijdens een tour had ik ook wel voordeel van mijn gesnurk’
[streamer] ‘Apneu heeft geen invloed op mijn zang, ik word een zanger met stembanden van staalkabels genoemd’
Beeld: Paul Bisschop
Tekst: John Hölsgens
